Ψηφιακό εγώ

Κατηγορία: Πεζογραφία

Συγγραφέας: Άγις Ντούλιας

Εκδοτικός οίκος: 24 γράμματα

Σελίδες: 338

Το ψηφιακό εγώ, του πρωτοεμφανιζόμενου στο χώρο της λογοτεχνίας Άγι Ντούλια, είναι ένα δυστοπικό μυθιστόρημα.

Η ιστορία διαδραματίζεται στην Αθήνα το 2046 μ.χ (όχι και τόσο μακριά ε;) με πρωταγωνιστές τέσσερις φίλοι. Δεν υπάρχουν πολλές διαφορές με το σήμερα παρά μόνο ότι οι υπολογιστές και τα κινητά δεν χρησιμοποιούνται γιατί υπάρχει πλέον το Δίκτυο. Καταπίνοντας ένα χάπι έχεις πρόσβαση στο Δίκτυο γνωρίζοντας τα πάντα για τη ζωή όλων. Με αυτό το χάπι μπορεί να δημιουργηθεί μέσα στον εγκέφαλο μια εικονική πραγματικότητα. Δεν μπορείς να εγγραφείς με ψευδώνυμο και στόχος του ανθρώπου είναι τα like και η αύξηση των διαδικτυακών φίλων (ναι, ναι αρκετά κοντά στο σήμερα). Όταν συναντάς κάποιον δεν χρειάζεται να τον ρωτήσεις όνομα, ηλικία, εργασία, σπουδές κ.α. γιατί όλα αυτά τα βλέπει ο ενδιαφερόμενος στο προφίλ. Μέσα από αυτό το βιβλίο αντιλαμβάνεσαι ότι ο κόσμος δεν επικοινωνεί.

Βέβαια, ευτυχώς υπάρχουν και οι άνθρωποι που δεν έχουν προφίλ αλλά θεωρούνται «Αντικοινωνικοί» οι οποίοι δέχονται μονίμως επιθέσεις για τη στάση αυτή.

Πραγματικά, το βιβλίο αυτό με κέρδισε και με το παραπάνω. Με προβλημάτισε αρκετά καθώς σκέφτηκα πόσο χρόνο σπαταλάμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Άραγε πόσο απέχουμε από αυτή τη φρικτή κατάσταση που περιγράφει το βιβλίο αυτό;

Μου άρεσαν οι χαρακτήρες του βιβλίου γιατί ήταν τελείως διαφορετικοί, ξεχωριστές προσωπικότητες. Ο καθένας αντιμετώπιζε τις δυσκολίες με διαφορετικό τρόπο. Άρτιο και προσεγμένο το βιβλίο με πλούσιο λεξιλόγιο και η γραφή υπέροχη. Δεν με κούρασε καθόλου.

Το βιβλίο αυτό σίγουρα αποτελεί τροφή για σκέψη.

Κάποιες εκφράσεις που με προβλημάτισαν ήταν οι εξής:

δημοσιεύω άρα υπάρχω

κάθε μου αρέσει αποτελεί μια απόδειξη ότι υπάρχεις

το Δίκτυο είναι η ζωή

το Δίκτυο δεν έκανε ποτέ λάθος

Αλήθεια πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος μας χωρίς τα social media;

Το ψηφιακό εγώ είναι ένα ιδιαίτερο βιβλίο που σίγουρα αξίζει να διαβάσεις.

Καλή ανάγνωση αγαπημένοι μου!

Οπισθόφυλλο βιβλίου:

«Νομίζεις ότι με ξέρεις επειδή μπορείς να δεις τις φωτογραφίες και τις αναρτήσεις μου… Αλλά δεν μπορείς να δεις εμένα… Νομίζεις ότι με αγαπούν επειδή μου χαρίζουν παντού «μου αρέσει», στολίζοντας τις αναρτήσεις μου με άπειρα σχόλια επιδοκιμασίας και αποδοχής… Όμως εγώ δεν μπορώ να δω τα πρόσωπά τους, ούτε να νιώσω την παράξενη, ψηφιακή αγάπη τους… Νομίζεις ότι είμαι κοινωνικός, ότι περιτριγυρίζομαι από πραγματικούς, ζωντανούς ανθρώπους, επειδή στο Προφίλ μου υπάρχουν χιλιάδες φίλοι κι ακόλουθοι… Όμως εγώ αισθάνομαι μόνος… Κάθε απρόσωπο «μου αρέσει», κάθε ψυχρό, ψηφιακό σχόλιο, κάθε «φίλος» που ποτέ δε γνώρισα… είναι απλώς ένα ακόμη βήμα προς μια αβυσσαλέα και αναπόφευκτη μοναξιά…»
Αθήνα, 2046… Η εικονική πραγματικότητα του Δικτύου, του παγκόσμιου και μοναδικού πλέον μέσου κοινωνικής δικτύωσης, έχει κυριαρχήσει σε κάθε σφαίρα της ανθρώπινης ζωής, προσωπικής και επαγγελματικής. Ένα χαπάκι μόνο αρκεί ώστε ο χρήστης να εισέλθει στον θαυμαστό αυτόν νέο κόσμο! Μέσα σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα, τέσσερις φίλοι θα έρθουν αντιμέτωποι με τις συνέπειες αυτής της κατάστασης, θέτοντας υπό αμφισβήτηση τις ανθρώπινες σχέσεις, την επικοινωνία, τον εαυτό τους… Ακόμη και την ίδια τους την ύπαρξη… Άραγε πόσο απέχει ένας τέτοιος κόσμος από τον δικό μας;

Το βιβλίο θα βρείτε στο site του εκδοτικού: 24grammata.com